با امید تو شدم انچه  شدم در ره تو

ورنه بی ساحل عشقت  به کجا ارم رو ؟

با دو چشم تو شدم  شاهد شیدایی دل

ورنه بی دیده  ی  عشقت چه کنم با این دل ؟

با دو بال تو گشودم پر وبال جان را

ورنه بی بال وپرت با چه رهم زندان را ؟

با دو گوش تو شنیدم  سخن عشق تو را

ورنه من تاب نیارم سخن  هجر تو را

با قدم  های تو رفتم همه ی عمر به را ه

ورنه هر لحظه بیفتادمی  ازراه به چاه

با سپهر تو شدم "مهر " وسر اپا شعله

ورنه کی نور نصیبم شدی از ان شعله

چهارم شعبان سالروز ولادت قمر بنی هاشم حضرت عباس علیه السلام  مبار ک باد .

ای خدا عشقی درون سینه کن

سینه ام خالی ز حقد وکینه کن

کینه  را از سینه  ی من دور کن 

سینه ام را کوه نور وطور کن

طور را از عشق خود پر نور کن

نو ر خود در جان من پر شور کن

شور جانم را به جان شیرین نما

"مهر "را با مهر خود دیرین نما

زینب ای خواهر وهمسایه عشق

همدم وهمسفر ساقی عشق

گل وریحانه زهرای بتول

نخل خوش قامت بستان رسول

واژه های سخنت گوهر عشق

نامه های قلمت جوهر عشق

کشتی عشق به دریای تو مات

همه ی هستی ما باد فدات

تا خدا هست بود نام حسین

یا د تو همره و هم نام حسین

تو سفر نامه سیر عشقی

ساکن معبد ودیر عشقی

"مهر " را رسم وره احسان بخش

راهبر باش و به او ایمان بخش

/نیمه رجب 1433 سالروز وفات زینب کبری دخت امیر المومنین تسلیت باد /
 

در فصل بهاریم ولی غنچه نداریم /از داغ کبابیم ولی شعله نداریم

چون ماهی سرخی که به یک خمره اب است /از غصه دل افکار وبه صد رنج و نزاریم

در اب حیاتیم  به صد شور وبه صد ناز /از عطر می ومیکده ما مست و خماریم

در وادی سر گشتگی و عشق وتحیر /از شوق به سر رفته  ومانند غزالیم 

ابیم به پاکی  وزلالی وتغزل /در جاری احساس به هر لحظه  روانیم 

"مهریم "  و سرودیم وغروریم و نجابت /ارام وصبوریم چو دردام زمانیم

شدم دل تنگ از این زندگانی /بکن من را ر ها از دار فانی

بگویم با خودم یاد از جوانی/جوانی نو جوانی نونهالی

چه می شد بار دیگر کودکی را /همه شیب و فراز کودکی را

به دستان خودم میکردمش حس /به چشمان خودم می کردمش حس

دوباره کوچه پر می شد ز شادی/دوباره می گرفتیم شور بازی 

دوباره خاک را گل می نمودیم /گل خاکی پر از دل می نمودیم

دوباره با صدای مهر مادر /به اهنگین کلام شعر مادر

به جام دل نهال زندگی را /به دشت دل دو بال زندگی را

سبکبارانه از هم می گشودیم /سبکبارانه زیرش می غنودیم

خدایا :مهر"را دل کودکی کن /دل سرگشته اش را کودکی کن

خدایا دل ز مهرت کودکی بخش/دل "مهرت"ز مهرت کودکی بخش

فاطمه ای آفتاب بی غروب /نور ایمان کرده در جانت رسوب

ز هره ای اما به صد فخر وعتاب /می زنی طعنه به نور افتاب

معدن ایمانی و مهر و وفا/بنده حقی و بر حکمش رضا

صبر جاری چون زلا ل کوثری/بحر ایمان را یگانه گوهری

عصمت و عفت حریم نام تو /رایت نور وشرف بر بام تو

نام تو سر فصل نام عترت است /راه ورسم تو سراسر حکمت است 

سروری بر جمع زن های جهان /معدنی از خیر پید ا ونهان

در لطافت چون نسیم و ژاله ای /ماه تابان برر خت چون هاله ای

"مهر "ر اارامش جان و دلی /گلشن ایمان و پاکی را گلی

حرف دل اندر دل ایینه نیست /شنبه هایش از پی ادینه نیست

شنبه دل شنبه نازاست و مهر/شنبه دل درس طناز است ومهر

شنبه ها دل بی قراری می کند /با نهانش هم نوایی می کند

شنبه ها دل انتظارش رفتنی است /داستان جمعه اش بشنیدنی است

"مهر" در هر رشنبه شیدایی شود /ساحل جانش چو مهتابی شود

گرچه تنها مهر اغاز من است /گر چه این آغازپرواز من است

گرچه از گرما به سرما آمدم /گرچه از ساحل به دریا آمدم

گرچه با شعرم همه گریان شوند/نرم نرمک بر گ ها ریزان شوند

گر چه در هر روز با رنگی دگر /می زنم بر زندگی انگی دگر

لیک این رمز دبستان من است /شادی دل شهد دستان من است

"مهر "را پاییز بنما جستجو /تاکند با دل هزاران گفتگو

گوهر مخزن اسرار همان است که بود /گرمی دفتر اشعار همان است که بود

من که شب تا به سحر زمزمه دارم بر لب /شعله ی قلب شرر بار همان است که بود

من که از باده ی حق جام جهان بین دارم /سینه ی محرم اسرا ر است همان است که بود 

گرچه از عشق دلم غرق سرور و فرح است /لیک آن چشم گهر بار همان است که بود

گرچه از خاطره ها بار غمم سنگین است /شادی روح سبکبار  همان است که بود

گرچه من "مهرم"و در فصل خزان صدر نشین /گرمی روح شرر بار همان است که بود